شیوع اختلال بدشکلی بدنی در نوجوانان شهرستان گناباد در سال 1393

مقدمه: در سنین نوجوانی، توجه نوجوان به ظاهر جسمانی خود افزون می­یابد و نوع ظاهر و ویژگی­های جسمانی برای آنان اهمیت ویژه ای می­یابد. لذا محرز است که  بروز اختلال بدشکلی بدنی در این مرحله از زندگی بالاتر از سایر مراحل زندگی باشد. اختلال بدشکلی بدنی به عنوان یک اختلال مزمن و ناتوان کننده­ی روانی در سنین نوجوانی مشخص شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع اختلال بدشکلی بدنی در نوجوانان شهرستان گناباد در سال 1393 بود. روش: طرح پژوهش حاضر مقطعی ( توصیفی- تحلیلی) بود. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر تمامی دانش­آموزان دختر و پسر دوره­ی دوم دبیرستان­های شهرستان گناباد بودند که در سال 92-93 مشغول به تحصیل بودند. نمونه­ی آماری متشکل از 1522 نفر بود که به شیوه­ی نمونه­گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از  مقیاس وسواس فکری- عملی ییل براون استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS-16 ، آماره­های توصیفی و آزمون کای اسکویر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد 8/21% از آنان اختلال بدشکلی بدنی داشتند. شیوع اختلال در دختران (4/23%) و در پسران (2/20%) حاصل شد. نتایج آزمون کای اسکویر نشان داد بین جنسیت و سن با اختلال بدشکلی بدنی ارتباط معنی­داری وجود نداشت (05/0P>). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که شیوع اختلال بدشکلی بدنی در نوجوانان دختر و پسر شهرستان گناباد بالا می­باشد. افکار منفی نوجوان در مورد ظاهر سبب می­شود که عملکرد وی در محیط تحصیلی و اجتماعی­شان کمتر از حد مطلوب باشد و آشفتگی­های روحی و روانی زیادی را نشان دهند.